Cześć!
Tym razem zabierzemy Was na spacer na dość problematyczny szczyt w Beskidzie. Dlaczego teoretycznie? - o tym za chwilę.
Zapraszam Was na Lubomir :)
Lubomir - 904 m n.p.m. - uznawany jest jako najwyższy szczyt Beskidu Makowskiego. Natomiast według regionalizacji prof. Konrackiego, należy on do Beskidu Wyspowego, a tu jak wiemy, najwyższa jest Mogielica. Nie mniej jednak, należy on do Korony Gór Polski jako najwyższy z tego regionu. Ze względu na te niejasności, Lubomir jest zaliczany zarówno do Korony Beskidu Makowskiego jak i Wyspowego KZKG RP.
Szczyt jest w pełni zalesiony, więc nie ma co liczyć na widoki. Znajduje się tutaj obserwatorium astronomiczne, które w normalnych czasach oferowało pokazy dzienne słońca oraz pokazy nieba w nocy. Niestety obecnie ze względu na pandemię obserwatorium zostało zamknięte dla turystów.
Na szczyt możecie dojść m.in.:
- szlakiem zielonym z Wiśniowej - ~3h
- szlakiem czerwonym z Przełęczy Jaworzyce - ~1,5h
- szlakiem czerwonym lub czarnym od Schroniska PTTK na Kudłaczach - ~1h
Z racji, że na wycieczkę zabraliśmy rodziców Artura, którzy po górach mało chodzą, zdecydowaliśmy się na czerwony szlak spod Schroniska. Auto zostawiamy na płatnym parkingu znajdującym się kawałek przed Schroniskiem. Kierujemy się najpierw na czarny szlak prowadzący do Schroniska, mijamy je i kawałek dalej dochodzimy do rozejścia szlaków czarnego i czerwonego.
Szlak jest bardzo łatwy, jest tylko jeden fragment kiedy faktycznie idziemy w górę, jednak nachylenie jest łagodne. Dochodzimy do szczytu Łysina (należący do Koron Beskidu Wyspowego i Makowskiego KZKG RP) i od tej pory szlak jest cały czas płaski. Idziemy cały czas przez las, dopiero niedaleko szczytu mijamy miejsce piknikowe, skąd rozpościera się widok na panoramę okolicy.
Po dojściu na szczyt i zrobieniu pamiątkowych zdjęć z tabliczką, odpoczywamy chwilę i ruszamy z powrotem. Przy Łysinie odbijamy jednak w żółty szlak w stronę Polany Suchej. Idziemy dość ostro w dół, więc jeśli macie problemy z kolanami to ten szlak lepiej nada się jako "wejściowy". Na Polanie chwilę przystajemy - znajduje się tutaj pomnik Żołnierzy AK - i dalej ruszamy zielonym szlakiem w stronę Schroniska. Szlak zrobił się błotnisty, ale łagodny - są tylko dwa krótkie, strome odcinki w górę.
Po dotarciu do Schroniska przybijamy pieczątkę i wracamy do auta. Cała wycieczka zajęła nam ok 3h z przerwami na zdjęcia i posiłek. Według mapy czas to ok 2,5h.
 |
| Źródło: Mapa Turystyczna |
 |
| Źródło: Mapa Turystyczna |
Projekty:
Komentarze
Prześlij komentarz
Pokaż nam, że tu byłeś_aś ♡