Masyw Śnieżnika - Śnieżnik

Cześć!

Pozostajemy dalej w Kotlinie Kłodzkiej i zabieramy Was dzisiaj na Śnieżnik!

Śnieżnik - mierzy 1.426m n.p.m. i jest najwyższym szczytem po polskiej stronie w Masywie Śnieżnika. Kiedyś na jego szczycie stała murowana wieża widokowa i schronisko, po których obecnie pozostały tylko ruiny. W planach natomiast jest wybudowanie nowej wieży widokowej - prace ponoć już trwają, a termin ich zakończenia przewidywany jest na koniec września 2021r. Naszym zdaniem nowa wieża jest nie tylko brzydka, ale i zbędna. Szczyt nie jest zalesiony, więc przy dobrej pogodzie jest na co popatrzeć.

Na Śnieżnik możecie dotrzeć m.in.:

- z Międzygórza czerwonym szlakiem - ~4h

- z Międzygórza zielonym szlakiem - ~4h

* z Kletna żółtym szlakiem obok Jaskini Niedźwiedzia - ~3h

* z Leśniczówki Kamienica niebieskim szlakiem - ~3h

Wybieramy szlak żółty. Auto zostawiamy na płatnym parkingu w pobliżu Muzeum Ziemi i stąd ruszamy asfaltową drogą w stronę Jaskini Niedźwiedzia. Po drodze mijamy nieczynny kamieniołom i źródło Marianny, z którego wypływa bogata w minerały woda. Po kilkunastu minutach odbijamy z asfaltu w leśną drogę i maszerując przez las docieramy do Jaskini mijamy ją i dalej już leśną ścieżką idziemy dość łagodnym szlakiem, który po kilkunastu metrach zaczyna robić się dość stromy, idzie nam się źle - mimo braku słońca było parno i duszno, a do tego zero nawet delikatnego wiaterku. Dopiero po wyjściu z lasu na Przełęcz możemy zaczerpnąć powietrza, przycupnąć na znajdującej się tam ławce i odpocząć.

Po dłuższej chwili ruszamy dalej żółtym i czerwonym szlakiem, szutrową drogą w stronę Schroniska na Hali Śnieżnickiej, mijamy je i odbijamy w zielony szlak, który początkowo prowadzi nas przez las. Po jakichś 10 min zaczynamy się wdrapywać po sporych kamieniach i dalej już szeroką ścieżką docieramy na szczyt.

W trakcie ostatnich metrów wędrówki doganiają nas chmury, więc na szczycie widoków zero. Cykamy standardowo fotki przy tabliczce z nazwą szczytu, przybijamy czeską pieczątkę, focimy się z ruinami wieży. Robi nam się zimno, więc szybko uciekamy w dół do schroniska, gdzie robimy sobie dłuższą przerwę i wracamy tą samą drogą do samochodu po drodze mijając co raz to więcej turystów.

Gdy rano zostawialiśmy auto na parkingu były tam może 3 auta (włącznie z naszym), po powrocie parking pęka w szwach... Płacimy za postój i przenosimy się w Góry Bardzkie na podbój Kłodzkiej Góry, o którym przeczytacie w kolejnym wpisie :)